Մաքրում է կյանքիս մռայլը դաժան: 

Երազ հույսերս են ինձ հասնում հատ-հատ 

Հոգու ծալքերից ՝քեզնից անբաժան 

Պատուհանից դուրս աշխարհն է թրջվում 

Անձրևի մաքուր կաթիլների տակ 

Սիրտս է ցավից կաթ-կաթ փոքրանում 

Անսփոփ կարոտից լացում անընդհատ 

Ուզում եմ անվերջ լինել քո կողքին, 

Զգալ եմ ուզում սերդ անսահման 

Եվ նայել քո ջինջ,անմեղ աչքերին, 

Ու քեզ հետ լինել մեկ տեղ հավիտյան: 

Զգա կարոտս,փարվիր ինձ սիրով 

Ջերմացրու հոգուս սառույցն արյունոտ 

Եվ խոսիր ինձ հետ միայն շշուկով 

Նուրբ խոսքեր ասա,քնքուշ,անձրևոտ